Gisteren werden we gebeld door een bevriend echtpaar. Of ze kinderbijbels konden brengen. Altijd. En of ze die na 1 uur konden brengen. Natuurlijk. Tot onze grote verrassing bleek er ook speelgoed in de dozen te zitten. Tijdens het uitpakken, dachten we ineens aan het project van de jeugdgroep van de kerk om samen met weeskinderen kerstfeest te vieren. De kinderbijbels en het speelgoed kon zo doorgegeven worden. Is het niet geweldig om betrokken te zijn bij ‘het ontvangen om niet en het doorgeven ervan’?